الان دارم به هزارها جوون ۱۷ ۱۸ ساله فکر میکنم که قراره با یک آزمون ۴ ساعته دانشگاه و آینده و شغل (اگه هم شغلی باشه)
شون رو تعیین کنن..
میترسم از خودم که باز موفق نشم و سرافکندگی باشم برای خانوادم...
خانواده ای که دو تا دو رقمی ۵۱و۶۱ تجربی پارسال فامیل نزدیک منن و من با اینا هی چشم تو چشم میشم...
از کنکوری که باعث اضافه وزن بی سابقه ای شده که مطمئنا کم کردنش خیلی سخت میشه برام...
کنکوری که تلاش ۱۲ ساله ی آدم با یک امتحان ۴ ساعته برابری میکنه...
نمیخوام کنکور بدم...اصلا نمیخوام .. من بین تموم بچه های کلاس به خوش انرژی بودن معروف بودم الان یک آدم افسرده ی مسخرم...
آدمی که از حرف های اطرافیان خسته شده خستم از این که هر حرفی رو میشنوم و سعی میکنم نکته مثبت توش پیدا کنم و از طرف مقابل ناراحت نشم و جواب ندم...
از بس اسم کنکور شنیدم تموم تنم انگاری کهیر میزنه وقتی یه آدمی که آخرین بار که دیدمش تو ۳ سالگی م بوده هی زنگ میزنه و نمیخوام جوابشو بدم ولی مجبورم...
خلاصه که از سیستم آموزشی بدم میاد-_-
دعام کنید که بسی محتاجم به دعاتون...
تومسیر زندگی ،کنکور بخشی از معدود آزمون هایی که همه میدونن بحث رقابت دخالت داره نه قدرت...مثل دو میمونه که هرکی نفسش یاری کنه نتیجه بهتری میگیره ...والا اکثرا دونده های خوبی ان.
خانواده ات درجریان تلاش تو بودن و هستن ....نگران حرف فامیل دوست و غدیبه نباش...اینبار اونها برای کنکور جویایی کنجکاوی و سوالم ان ،چند سال دیگه برای ارشد یا موضوع دیگه و....
خدا جواب تلاش بنده اش را بی جواب نمیزاره...افکار منفی دور کن از خودت
به این‌فکررکن برای ترم ۱ دانشگاه محبوب خودت میخوای چه تیپی بزنی
به قبولی فکررکن
:)
موفقیتت آرزومه
میدونستی خیلی خوشگل حرف میزنی طوری که آدم میخواد بغلت کنه:))
راستش الان برام فامیل و اینا دیگه مهم نیست
چون راضی ام از خودم و اینکه بی خیال دنیا و این قضایا:))
از الان غصه ی رژیم دارم تیپ دانشگاه کجا بود:((
شیرین باید ۳۰ کیلو کم کنم تا عادی شم:(
چند سال بعد با خوندن این نوشته ات خنده ات میگیره! که چرا برای یک کنکور اینقدر خودم رو اذیت کردم. خب دولتی نشد، آزاد که هست. پیام نور ارزون تر از آزاده، علمی کاربردی هم هست. اگر خانواده کمک مالی بکنه و اراده خودت هم بالاست میتونی ویزای دانشجویی بگیری بری خارج از کشور تا روی پای خودت وایستی. همه اینها هم که نشد خب برای کار پیدا کردن هزار تا راه دیگه هم هست. دوره های فنی حرفه ای، دوره های پرستاری یا تکنسین داروسازی و دستیار دندانپزشک که نیازی به کنکور ندارند. آرایشگری و خیاطی هم دوره های خوبی هست. حتما که نباید همه مهندس و دکتر بشند.
شاید
ولی خیلی خستممممم:)
من برای شما و آن هزارها جوون 17 18 ساله بهترین ها رو آرزومندم،..آرزومندِ خوبی ها و خوشی های باب دل...در آینده ی پیش روی تان....
بگذارید یک آرزوی دیگه هم داشته باشم؛آرزومیکنم همیشه روشن بانویِ خوش انرژیِ
17 18 ساله ی
جول باسلقی بمونی؛بلامیسر
جول=لپ
حالا؟اجازه هست؟جولِ شما را بِتِشیم؟=بکشیم
عزیزم:)))))
مچکرم ازت :)))
خواهش میکنم لپ ما که قابل نداره:))
موفق باشی.
همچنین تو:))